Unutun kederden oflayıp puflamayı ve tüm üzüntüleri!
Dağ mağralarından kopan rüzgara benzeyin;
kendi çalıp kendi oynamak ister o, Ayaklarının altında denizler titrer. Gülmeyi kutsadım ben; siz daha yüce insanlar, öğrenin gülmeyi!... Nietzsche
GÜNAYDIN ... GÜLÜMSEYİN :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder