Bir iki dakika bırak
her ne yapıyorsan... Sesini kıs her şeyin, duyma. Bırak dursun zaman dursun her
şey; bir iki dakika sonra yine karışacaksın zaten olan, olmayan her şeye. Her
neredeysen tam karşında duruyorum. Tamamen benimle ol. Gözlerime bak. Konuşmayacağım.
Sadece gözlerimiz konuşuyor. Bu sabah da gün başladı. Biliyorum. Kötü,
güvensiz, çaresiz, kıskanc, hırslı, soguk, korkak, yorgun, kırgın, hiçbiri
değilsin, hiçbiri yok şu anda. Düşünme sadece gözlerime bak. Belki nemlenen,
belki ağırlaşan gözlerinde, tam şu anda sadece seni görüyorum. İşte ben şu an
gördüğüme inanıyorum, güveniyorum, seviyorum. Birazdan gideceğim, sen gibi
kalabalığa, günlük hayata karışacağım. Seninle şu anda paylaştığım, tek gerçek
umudum, tek gerçek mutluluk kaynağım. Gözlerinde şu an parıldayan ışığı yine
perdeleyecek bugün yaşayacakların. Ancak, biliyorum ki o perdenin arkasında sen
varsın. Şu anda gördüğüm sen… Bugün de para için savaşılacak, duygular
zedelenecek, etiketlerin ardında sokaklar selamsız yürünecek. Belki sen de bugün
birinin gözlerindeki perdeyi aralarsın. En derinde yok birbirimizden farkımız.
Sana sımsıkı sarılıyorum ve gidiyorum. Her neredeysen her şey yeniden akmaya
başlasın. Arada bir bu anı hatırla. Ben hatırlayacağım ve varlığın bana güç
verecek. Seni seviyorum. Seni, sen olarak seviyorum...........Aret Vartanyan
GÜLÜMSE......
GÜNAYDIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder